учэ́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
учэ́рчаны | учэ́рчаная | учэ́рчанае | учэ́рчаныя | |
учэ́рчанага | учэ́рчанай учэ́рчанае |
учэ́рчанага | учэ́рчаных | |
учэ́рчанаму | учэ́рчанай | учэ́рчанаму | учэ́рчаным | |
учэ́рчаны ( учэ́рчанага ( |
учэ́рчаную | учэ́рчанае | учэ́рчаныя ( учэ́рчаных ( |
|
учэ́рчаным | учэ́рчанай учэ́рчанаю |
учэ́рчаным | учэ́рчанымі | |
учэ́рчаным | учэ́рчанай | учэ́рчаным | учэ́рчаных |
Кароткая форма: учэ́рчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)