учы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учы́нны учы́нная учы́ннае учы́нныя
Р. учы́ннага учы́ннай
учы́ннае		 учы́ннага учы́нных
Д. учы́ннаму учы́ннай учы́ннаму учы́нным
В. учы́нны (неадуш.)
учы́ннага (адуш.)		 учы́нную учы́ннае учы́нныя (неадуш.)
учы́нных (адуш.)
Т. учы́нным учы́ннай
учы́ннаю		 учы́нным учы́ннымі
М. учы́нным учы́ннай учы́нным учы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)