учы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
учы́на | учы́ны | |
учы́ны | учы́н | |
учы́не | учы́нам | |
учы́ну | учы́ны | |
учы́най учы́наю |
учы́намі | |
учы́не | учы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)