учы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. учы́н учы́ны
Р. учы́ну учы́наў
Д. учы́ну учы́нам
В. учы́н учы́ны
Т. учы́нам учы́намі
М. учы́не учы́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)