учо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учо́тны учо́тная учо́тнае учо́тныя
Р. учо́тнага учо́тнай
учо́тнае
учо́тнага учо́тных
Д. учо́тнаму учо́тнай учо́тнаму учо́тным
В. учо́тны (неадуш.) учо́тную учо́тнае учо́тныя (неадуш.)
Т. учо́тным учо́тнай
учо́тнаю
учо́тным учо́тнымі
М. учо́тным учо́тнай учо́тным учо́тных

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)