учацвярэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
учацвярэ́нне | учацвярэ́нні | |
учацвярэ́ння | учацвярэ́нняў | |
учацвярэ́нню | учацвярэ́нням | |
учацвярэ́нне | учацвярэ́нні | |
учацвярэ́ннем | учацвярэ́ннямі | |
учацвярэ́нні | учацвярэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)