учарці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учарчу́ учэ́рцім
2-я ас. учэ́рціш учэ́рціце
3-я ас. учэ́рціць учэ́рцяць
Прошлы час
м. учарці́ў учарці́лі
ж. учарці́ла
н. учарці́ла
Загадны лад
2-я ас. учарці́ учарці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час учарці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)