учалаве́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учалаве́чу учалаве́чым
2-я ас. учалаве́чыш учалаве́чыце
3-я ас. учалаве́чыць учалаве́чаць
Прошлы час
м. учалаве́чыў учалаве́чылі
ж. учалаве́чыла
н. учалаве́чыла
Загадны лад
2-я ас. учалаве́ч учалаве́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час учалаве́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)