учалаве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учалаве́чаны учалаве́чаная учалаве́чанае учалаве́чаныя
Р. учалаве́чанага учалаве́чанай
учалаве́чанае		 учалаве́чанага учалаве́чаных
Д. учалаве́чанаму учалаве́чанай учалаве́чанаму учалаве́чаным
В. учалаве́чаны (неадуш.)
учалаве́чанага (адуш.)		 учалаве́чаную учалаве́чанае учалаве́чаныя (неадуш.)
учалаве́чаных (адуш.)
Т. учалаве́чаным учалаве́чанай
учалаве́чанаю		 учалаве́чаным учалаве́чанымі
М. учалаве́чаным учалаве́чанай учалаве́чаным учалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)