учалаве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| учалаве́чанне | |
| учалаве́чання | |
| учалаве́чанню | |
| учалаве́чанне | |
| учалаве́чаннем | |
| учалаве́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)