уціхамі́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уціхамі́рнік уціхамі́рнікі
Р. уціхамі́рніка уціхамі́рнікаў
Д. уціхамі́рніку уціхамі́рнікам
В. уціхамі́рніка уціхамі́рнікаў
Т. уціхамі́рнікам уціхамі́рнікамі
М. уціхамі́рніку уціхамі́рніках

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)