уціхамі́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уціхамі́рванне | |
уціхамі́рвання | |
уціхамі́рванню | |
уціхамі́рванне | |
уціхамі́рваннем | |
уціхамі́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)