уцячы́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяку́ уцячо́м
2-я ас. уцячэ́ш уцечаце́
3-я ас. уцячэ́ уцяку́ць
Прошлы час
м. уцё́к уцяклі́
ж. уцякла́
н. уцякло́
Загадны лад
2-я ас. уцячы́ уцячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уцё́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)