уцве́рджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уцве́рджанне | |
| уцве́рджання | |
| уцве́рджанню | |
| уцве́рджанне | |
| уцве́рджаннем | |
| уцве́рджанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)