уцве́льваць

‘раздражняць, злаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уцве́льваю уцве́льваем
2-я ас. уцве́льваеш уцве́льваеце
3-я ас. уцве́львае уцве́льваюць
Прошлы час
м. уцве́льваў уцве́львалі
ж. уцве́львала
н. уцве́львала
Загадны лад
2-я ас. уцве́львай уцве́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уцве́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)