утылітары́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| утылітары́стка | утылітары́сткі | |
| утылітары́сткі | утылітары́стак | |
| утылітары́стцы | утылітары́сткам | |
| утылітары́стку | утылітары́стак | |
| утылітары́сткай утылітары́сткаю |
утылітары́сткамі | |
| утылітары́стцы | утылітары́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)