утыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утыкну́ утыкнё́м
2-я ас. утыкне́ш утыкняце́
3-я ас. утыкне́ утыкну́ць
Прошлы час
м. утыкну́ў утыкну́лі
ж. утыкну́ла
н. утыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. утыкні́ утыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)