уты́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уты́каю уты́каем
2-я ас. уты́каеш уты́каеце
3-я ас. уты́кае уты́каюць
Прошлы час
м. уты́каў уты́калі
ж. уты́кала
н. уты́кала
Загадны лад
2-я ас. уты́кай уты́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час уты́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)