уту́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уту́лачка | уту́лачкі | |
| уту́лачкі | уту́лачак | |
| уту́лачцы | уту́лачкам | |
| уту́лачку | уту́лачкі | |
| уту́лачкай уту́лачкаю |
уту́лачкамі | |
| уту́лачцы | уту́лачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)