утры́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| утры́раванне | |
| утры́равання | |
| утры́раванню | |
| утры́раванне | |
| утры́раваннем | |
| утры́раванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)