утрамбо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
утрамбо́ўшчык | утрамбо́ўшчыкі | |
утрамбо́ўшчыка | утрамбо́ўшчыкаў | |
утрамбо́ўшчыку | утрамбо́ўшчыкам | |
утрамбо́ўшчыка | утрамбо́ўшчыкаў | |
утрамбо́ўшчыкам | утрамбо́ўшчыкамі | |
утрамбо́ўшчыку | утрамбо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)