утну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утну́ утнё́м
2-я ас. утне́ш утняце́
3-я ас. утне́ утну́ць
Прошлы час
м. утну́ў утну́лі
ж. утну́ла
н. утну́ла
Загадны лад
2-я ас. утні́ утні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)