утлума́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утлума́чаны утлума́чаная утлума́чанае утлума́чаныя
Р. утлума́чанага утлума́чанай
утлума́чанае
утлума́чанага утлума́чаных
Д. утлума́чанаму утлума́чанай утлума́чанаму утлума́чаным
В. утлума́чаны (неадуш.)
утлума́чанага (адуш.)
утлума́чаную утлума́чанае утлума́чаныя (неадуш.)
утлума́чаных (адуш.)
Т. утлума́чаным утлума́чанай
утлума́чанаю
утлума́чаным утлума́чанымі
М. утлума́чаным утлума́чанай утлума́чаным утлума́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)