утле́гар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
утле́гар | утле́гары | |
утле́гара | утле́гараў | |
утле́гару | утле́гарам | |
утле́гар | утле́гары | |
утле́гарам | утле́гарамі | |
утле́гары | утле́гарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)