утаўчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утаўку́ утаўчо́м
2-я ас. утаўчэ́ш утаўчаце́
3-я ас. утаўчэ́ утаўку́ць
Прошлы час
м. уто́ўк утаўклі́
ж. утаўкла́
н. утаўкло́
Загадны лад
2-я ас. утаўчы́ утаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)