уталко́ўваць
‘уталкоўваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уталко́ўваю | уталко́ўваем | |
| уталко́ўваеш | уталко́ўваеце | |
| уталко́ўвае | уталко́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| уталко́ўваў | уталко́ўвалі | |
| уталко́ўвала | ||
| уталко́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| уталко́ўвай | уталко́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уталко́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)