усюдыі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усюдыі́сны усюдыі́сная усюдыі́снае усюдыі́сныя
Р. усюдыі́снага усюдыі́снай
усюдыі́снае		 усюдыі́снага усюдыі́сных
Д. усюдыі́снаму усюдыі́снай усюдыі́снаму усюдыі́сным
В. усюдыі́сны (неадуш.)
усюдыі́снага (адуш.)		 усюдыі́сную усюдыі́снае усюдыі́сныя (неадуш.)
усюдыі́сных (адуш.)
Т. усюдыі́сным усюдыі́снай
усюдыі́снаю		 усюдыі́сным усюдыі́снымі
М. усюдыі́сным усюдыі́снай усюдыі́сным усюдыі́сных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)