усы́ціць

‘насыціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усы́чу усы́цім
2-я ас. усы́ціш усы́ціце
3-я ас. усы́ціць усы́цяць
Прошлы час
м. усы́ціў усы́цілі
ж. усы́ціла
н. усы́ціла
Загадны лад
2-я ас. усы́ць усы́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час усы́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)