усыно́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усыно́ўлены усыно́ўленая усыно́ўленае усыно́ўленыя
Р. усыно́ўленага усыно́ўленай
усыно́ўленае		 усыно́ўленага усыно́ўленых
Д. усыно́ўленаму усыно́ўленай усыно́ўленаму усыно́ўленым
В. усыно́ўлены (неадуш.)
усыно́ўленага (адуш.)		 усыно́ўленую усыно́ўленае усыно́ўленыя (неадуш.)
усыно́ўленых (адуш.)
Т. усыно́ўленым усыно́ўленай
усыно́ўленаю		 усыно́ўленым усыно́ўленымі
М. усыно́ўленым усыно́ўленай усыно́ўленым усыно́ўленых

Кароткая форма: усыно́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)