усынаўля́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| усынаўля́льніца | усынаўля́льніцы | |
| усынаўля́льніцы | усынаўля́льніц | |
| усынаўля́льніцы | усынаўля́льніцам | |
| усынаўля́льніцу | усынаўля́льніц | |
| усынаўля́льніцай усынаўля́льніцаю |
усынаўля́льніцамі | |
| усынаўля́льніцы | усынаўля́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)