усынаўля́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. усынаўля́льнік усынаўля́льнікі
Р. усынаўля́льніка усынаўля́льнікаў
Д. усынаўля́льніку усынаўля́льнікам
В. усынаўля́льніка усынаўля́льнікаў
Т. усынаўля́льнікам усынаўля́льнікамі
М. усынаўля́льніку усынаўля́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)