усхлі́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
усхлі́пванне | усхлі́пванні | |
усхлі́пвання | усхлі́пванняў | |
усхлі́пванню | усхлі́пванням | |
усхлі́пванне | усхлі́пванні | |
усхлі́пваннем | усхлі́пваннямі | |
усхлі́пванні | усхлі́пваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)