усупраці́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усупраці́ўлюся усупраці́вімся
2-я ас. усупраці́вішся усупраці́віцеся
3-я ас. усупраці́віцца усупраці́вяцца
Прошлы час
м. усупраці́віўся усупраці́віліся
ж. усупраці́вілася
н. усупраці́вілася
Загадны лад
2-я ас. усупраці́ўся усупраці́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час усупраці́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)