усунды́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усунды́чу усунды́чым
2-я ас. усунды́чыш усунды́чыце
3-я ас. усунды́чыць усунды́чаць
Прошлы час
м. усунды́чыў усунды́чылі
ж. усунды́чыла
н. усунды́чыла
Загадны лад
2-я ас. усунды́ч усунды́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час усунды́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)