усу́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усу́кваю усу́кваем
2-я ас. усу́кваеш усу́кваеце
3-я ас. усу́квае усу́кваюць
Прошлы час
м. усу́кваў усу́квалі
ж. усу́квала
н. усу́квала
Загадны лад
2-я ас. усу́квай усу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усу́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)