устыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устыкну́ устыкнё́м
2-я ас. устыкне́ш устыкняце́
3-я ас. устыкне́ устыкну́ць
Прошлы час
м. устыкну́ў устыкну́лі
ж. устыкну́ла
н. устыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. устыкні́ устыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час устыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)