устрымо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. устрымо́ўваю устрымо́ўваем
2-я ас. устрымо́ўваеш устрымо́ўваеце
3-я ас. устрымо́ўвае устрымо́ўваюць
Прошлы час
м. устрымо́ўваў устрымо́ўвалі
ж. устрымо́ўвала
н. устрымо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. устрымо́ўвай устрымо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час устрымо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)