устрасе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
устрасе́нне | устрасе́нні | |
устрасе́ння | устрасе́нняў | |
устрасе́нню | устрасе́нням | |
устрасе́нне | устрасе́нні | |
устрасе́ннем | устрасе́ннямі | |
устрасе́нні | устрасе́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)