устанаўле́нне

‘тое, што ўстаўлена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. устанаўле́нне устанаўле́нні
Р. устанаўле́ння устанаўле́нняў
Д. устанаўле́нню устанаўле́нням
В. устанаўле́нне устанаўле́нні
Т. устанаўле́ннем устанаўле́ннямі
М. устанаўле́нні устанаўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)