успяя́ць

‘запець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успяю́ успяё́м
2-я ас. успяе́ш успеяце́
3-я ас. успяе́ успяю́ць
Прошлы час
м. успяя́ў успяя́лі
ж. успяя́ла
н. успяя́ла
Загадны лад
2-я ас. успе́й успе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час успяя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)