успу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успу́джу успу́дзім
2-я ас. успу́дзіш успу́дзіце
3-я ас. успу́дзіць успу́дзяць
Прошлы час
м. успу́дзіў успу́дзілі
ж. успу́дзіла
н. успу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. успу́дзь успу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час успу́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)