успу́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| успу́джванне | |
| успу́джвання | |
| успу́джванню | |
| успу́джванне | |
| успу́джваннем | |
| успу́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)