успрыня́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| успрыня́цце | успрыня́цці | |
| успрыня́цця | успрыня́ццяў | |
| успрыня́ццю | успрыня́ццям | |
| успрыня́цце | успрыня́цці | |
| успрыня́ццем | успрыня́ццямі | |
| успрыня́цці | успрыня́ццях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)