успе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успе́ю успе́ем
2-я ас. успе́еш успе́еце
3-я ас. успе́е успе́юць
Прошлы час
м. успе́ў успе́лі
ж. успе́ла
н. успе́ла
Загадны лад
2-я ас. успе́й успе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час успе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)