успе́ньвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. успе́ньвальнік успе́ньвальнікі
Р. успе́ньвальніка успе́ньвальнікаў
Д. успе́ньвальніку успе́ньвальнікам
В. успе́ньвальнік успе́ньвальнікі
Т. успе́ньвальнікам успе́ньвальнікамі
М. успе́ньвальніку успе́ньвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)