усо́чваць
‘усочваць каго-небудзь, што-небудзь і за кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| усо́чваю | усо́чваем | |
| усо́чваеш | усо́чваеце | |
| усо́чвае | усо́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| усо́чваў | усо́чвалі | |
| усо́чвала | ||
| усо́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| усо́чвай | усо́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| усо́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)