ускамлы́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускамлы́чаны ускамлы́чаная ускамлы́чанае ускамлы́чаныя
Р. ускамлы́чанага ускамлы́чанай
ускамлы́чанае		 ускамлы́чанага ускамлы́чаных
Д. ускамлы́чанаму ускамлы́чанай ускамлы́чанаму ускамлы́чаным
В. ускамлы́чаны (неадуш.)
ускамлы́чанага (адуш.)		 ускамлы́чаную ускамлы́чанае ускамлы́чаныя (неадуш.)
ускамлы́чаных (адуш.)
Т. ускамлы́чаным ускамлы́чанай
ускамлы́чанаю		 ускамлы́чаным ускамлы́чанымі
М. ускамлы́чаным ускамлы́чанай ускамлы́чаным ускамлы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)