ускалыхну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалыхну́ты ускалыхну́тая ускалыхну́тае ускалыхну́тыя
Р. ускалыхну́тага ускалыхну́тай
ускалыхну́тае
ускалыхну́тага ускалыхну́тых
Д. ускалыхну́таму ускалыхну́тай ускалыхну́таму ускалыхну́тым
В. ускалыхну́ты (неадуш.)
ускалыхну́тага (адуш.)
ускалыхну́тую ускалыхну́тае ускалыхну́тыя (неадуш.)
ускалыхну́тых (адуш.)
Т. ускалыхну́тым ускалыхну́тай
ускалыхну́таю
ускалыхну́тым ускалыхну́тымі
М. ускалыхну́тым ускалыхну́тай ускалыхну́тым ускалыхну́тых

Кароткая форма: ускалыхну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)