ускалупну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалупну́ты ускалупну́тая ускалупну́тае ускалупну́тыя
Р. ускалупну́тага ускалупну́тай
ускалупну́тае		 ускалупну́тага ускалупну́тых
Д. ускалупну́таму ускалупну́тай ускалупну́таму ускалупну́тым
В. ускалупну́ты (неадуш.)
ускалупну́тага (адуш.)		 ускалупну́тую ускалупну́тае ускалупну́тыя (неадуш.)
ускалупну́тых (адуш.)
Т. ускалупну́тым ускалупну́тай
ускалупну́таю		 ускалупну́тым ускалупну́тымі
М. ускалупну́тым ускалупну́тай ускалупну́тым ускалупну́тых

Кароткая форма: ускалупну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)