ускаламу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ускаламу́чванне | |
ускаламу́чвання | |
ускаламу́чванню | |
ускаламу́чванне | |
ускаламу́чваннем | |
ускаламу́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)